อาจารย์สุดเทพกับนักเรียนสุดป่วน

"โจมตีเข้าไป!!!"

เหล่าอัศวินของเมืองเล็กๆเมืองหนึ่งนามว่า'มิลิน' ที่อยู่ใกล้ๆกับเมืองหลวง'เอลีเชี่ยน' กำลังทำการบุกโจมตีเมืองหลวงอยู่ ดูจากสถานการณ์แล้วทางด้านของเมืองมิลินกำลังได้เปรียบอยู่มาก

"ฮ่าฮ่าฮ่า บุกเข้าไปๆ ถ้าพวกเราสามารถตีเมืองหลวงแตกได้พวกเราจะสบายแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า"

หัวหน้าของกองทัพที่ชื่อ คามิล ได้พูดขึ้น เขาเป็นชายร่างกายใหญ่โต สวมชุดเกราะ หัวล้าน มีหนวดเครานิดหน่อย เขากำลังหัวเราะอย่างสบายใจที่ค่ายของกองทัพ

"แย่แล้วครับ!!!"

อัศวินหนุ่มคนหนึ่ง ได้วิ่งเข้ามาในที่พักของคามิล

"ฮืม มีอะไรอีกหละ"

"คะ...คือว่า เหล่าอัศวินที่เฝ้าหน้าค่ายถูกจัดการหมดเลยครับ"

คามิลตกใจกับคำพูดของอัศวินหนุ่มเป็นอย่างมาก

"เป็นไปไม่ได้!!! นั้นมันอัศวินระดับราชา 30 คนเลยนะเว้ย"

"สิ่งที่กระผมกล่าวเป็นเรื่องจริงครับ พวกเขาถูกจัดการโดยอัศวินเพียงคนเดียว"

"มันเป็นใคร ข้าจะไปสั่งสอนมัน"

คามิลลุกขึ้น หยิบดาบที่อยู่ใกล้ๆแล้วเดินออกไปที่หน้าค่าย

.

.

.

ด้านหน้าค่าย ชายหนุ่มที่อยู่ในชุดเกราะสีเทา มีดาบพาดไว้ที่เอวซ้ายกำลังยืนอยู่ท่ามกลางอัศวินระดับราชา 30 คนที่นอนเรียงรายอยู่กับพื้น

"นี่แกเป็นใคร!!!"

"หืม"

ชายคนนั้นได้จ้องมองมาที่คามิล คามิลรู้สึกถึงดวงตาแห่งความโกรธผ่านทางหมวกเหล็ก

"ชื่อของฉันนะเหรอ อืม...โนอา"

"ห๊ะ นี่แกพูดว่าอะไรนะ"

ชายคนนั้นได้เดินเข้ามาใกล้ๆคามิลมากขึ้นเรื่อยๆ

"จำไว้ให้ดี ฉันก็คือ โนอา เป็นบาปแห่งโทสะ"

"บาปแห่งโทสะ บะ...บ้าน่า"

คามิลเหมือนจะนึกอะไรออก เขาได้ทำท่าสั่นกลัวไปทั้งตัว

"มะ...เมื่อ 5 ปีก่อน เคยมีข่าวว่ามีอัศวินคนหนึ่งได้บุกเข้าไปที่รังของโจรผู้เขาที่แข็งแกร่งที่สุด อัศวินคนนั้นได้จัดการโจรภูเขาทั้งหมด 3,000 คนด้วยตัวคนเดียว...ผู้คนเรียกเขาว่าบาปแห่งโทสะ ทะ...ทำไมมาอยู่ที่นี่"

"ก็นะ ฉันเป็นอัศวินของเมืองหลวงนี่นา ท่างั้นก็ลาก่อนละกัน"

โนอาชักดาบออกมาจากเอว เขาได้ใช้ดาบหวดลม ด้วยพลังของบาปแห่งโทสะ ลมที่เกิดจากการหวดดาบได้รุนแรงขึ้น รุนแรงพอที่จะสามารถพัดค่ายทั้งค่ายปลิวเหมือนพัดกระดาษได้

"งานเสร็จแล้วสินะ งั้นฉันกลับดีกว่า"

โนอา ได้เดินออกจากค่ายที่พังทลายลงในการโจมตีเพียงครั้งเดียว